jupiter

                                                              مشتری 

                 

فاصله تا خورشید : حداقل : 740،300،000 کیلومتر  حداکثر :  815،900،000 کیلومتر

حرکت انتقالی : 12 سال

حرکت وضعی : 9 ساعت و 54 دقیقه

سرعت مداری : 13 کیلومتر بر ثانیه

فاصله از زمین : حداقل : 590،000،000 کیلومتر  حداکثر : 965،000،000 کیلومتر

قطر : حداقل : 133500 کیلومتر      حداکثر : 142800 کیلومتر

حجم : 1319 برابر حجم زمین

جرم : 318 برابر جرم زمین

چگالی :  ۱۲/۰ چگالی زمین

شتاب گرانشی سطحی :۶۴/۲ برابر شتاب گرانشی زمین

سرعت گریز : 60 کیلومتر بر ثانیه

دما در راس ابرها : 145- درجه سانتی گراد

  نسبت بازتاب : ۷۳/ ۰

                                           ......توضیحات در ادامه مطلب......

مشتری می تواند در حجمی که اشغال کرده همه سیارات دیگر را جای دهد وحدود 300 کره به سنگینی زمین لازم است تا با مشتری موازنه کند

کمر بند استوایی ان کمرنگ است و عرض ان از 19000 تا 24000 کیلومتر تغییر میکند

لکه ی سرخ مشتری بطور ناگهانی در 1878 اشکار شد و منطقه ای به طول 50،000 کیلومتر و عرض ان 11،000 فراگرفته اندک زمانی پس از  ظهور شروع به محو شدن کرد بار دیگر پر نور شد این لکه از زمانی که برای نخستین بار دیده شد دستخوش چنین چرخه هایی شده است  . دمای لکه سرخ 110- درجه سانتی گراد است ومیتواند 3 برابر زمین را در خود جای دهد . 

در زیر تصویری از این لکه را مشاهده می کنید 

             

مشتری 2/5 برابر انزژی را که ار خورشید دریافت می کند گسیل می کند دمای هسته ی  ان در حدود 50،000 درجه سانتی گراد است

مشتری نیز دارای حلقه است که در فاصله ی 55000 کیلومتری از سیاره قرار دارد و ضخامت ان 30 کیلومتر است.

جو مشتری دارای متان،هیدروژن مولکولی  میباشد

خارجی ترین جو عظیم مشتزی بسیار سرد است ولی پس از ورود به ان دما به سرعت افزایش می یابد و به هزاران درجه می رسد ودر لایه های میانی جو درجه حرارت ملایم می شود  مشتری را جزو سیارات گازی قرار داده اند.

فشار در مرکز این سیاره در حدود 32 میلیون جو (اتمسفر) است.

ترکیب شیمیایی سیاره شبیه ترکیب شیمیایی خورشید یعنی بخش عمده ی ان هیدروژن است به علاوه درصد کمی هلیوم و مقادیر اندکی مواد دیگر.

هم اکنون 62 قمر در حال گردش به دور مشتری می باشد وبه این دلیل انرا منظومه ای کوچک لقب داده ند چهار تای ان ها که به قمر های گالیله ای موسوم است در سال 1610 توسط گالیله کشف شدند که عبارت است از :

1- یو  2- اروپا  3- گانیمید  4-  کالیستو

یو:داخلی ترین قمر گالیله ای است که از نظر اتشفشانی فعال است  و هم اندازه ماه است یو دارای جوی از گوگرد ،اکسیژن وسدیم است و رنگ سرخ ان به احتمال قوی معلول مواد گوگردی جو انست 

 در زیر تصویری از سایه ایو بر روی مشتری میبینید 

  

اروپا : ظاهرا هموارترین جسم منظومه خورشیدی است که گمان میرودسطح این قمر تا  

 ضخامتی در حدود 100 کیلومتر عمدتا از یخ و اب باشد 

 تصویری از اروپا  در حالت های مختلف 

 

در گانیمیدنیز حدس زده می شود که نیمی از ان اب باشد  و نواحی تاریکی بر سطح این  

 قمر وجود دارد که دارای دهانه های بسیار است  

تصویری از گانیمید 

                             

چگالی کالیستو از سه قمر دیگر کمتر است و سطح ان نیز دارای دهانه های زیادی است  دلایلی در دست است که نشان می دهد کالیستو کهن ترین قمر گالیله ای و گانیمید بزرگترین قمر منظومه خورشیدی است. 

تصویری از کالیستو 

        

حداقل زمانی که طول میکشد نور خورشید به مشتری برسد حدود 24 دقیقه است.